Uzun zaman önce arşınlanmış satırları düzüp sizi kandırmıştım ama bu kez hiç olmadığım kadar dürüstüm. Hayır hayır gerçeğim. En az sizin kadar;en az şuan cümlelerim üzerinde gezen gözler;satırlarıma çizgi çekmek isteyen eller kadar.
İki sarı rengin gölgesinden esinlenip geri döndüm;yazacağım yoktu oysa.
Ama dinlendirdiler beni kuytularında;kendi heveslerinde,umutlarında dönen hayat çırpıntısında.
Onlarlayım şimdi anlamsız mimiklerimi gözleriyle takip ediyor her ikisi ama asla bilmeyecekler
bu hangi rengin tesiri...
Merhaba mı desek;ya da hiç gitmedim ki uykuda mıydım desek.
Lakin uyandık ve karşı karşıyayız öyle değil mi,o halde Günaydın!Nerede kalmıştık...?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder