13 Ocak 2011 Perşembe

Döngü-10 Tüketilmişliğin Portresi

Hissediyor musun? Cennet çok uzakta...

Belki bir başka hayatta bulurum seni cümleleri daha ne kadar gölgelenecek renkli sima beklentilerime,
Daha ne kadar sinecek kokun hala burada olduğumu bilerek adımlarıma,
Daha ne kadar öfkeyle sevişebilirim senin hissetmediğini bilerek gecelerimde,
Daha ne kadar soğuyabilir düşlerim siz dünya insanlarının güneşlerinde,
Bir umut daha olsaydı gözlerinde bana bakmazdı tılsımları biliyorum.
İlerledikçe batacak bir şafak hesabı;askıya aldığım hayatlarımın tükenmişlik resmi,
İkimizde yanmışız o karede ve sen gitmişsin benim gülüşlerim çoğalacakken masumluğun en tatlı yerinde.

9 yorum:

  1. umudu yok ettiğimizi bilmeden yaşadık mı bir zaman? cidden tükenmiş miydik daha o zamanlar? üstelik zaman ilerledikçe biz bir noktasında ya da bir yerlerinde takılı mı kalmıştık, yitirilmiş zamanların yası mı demekti bugün, geleceği ise hiç hesaba katmıyorum bile. gülüşlerimiz katbekat katlanacak yerde, peyderpey solmuş muyduk ve hala soluyor muyduk?

    dizelerini hissetmek beni sürüklüyor bilmeyi arzulamadığım, ama sürüklenmek istediğim duygulanımlara...

    sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  2. Şafağa uyandıkça umut var biz gölgesiz köşe kadınları üzerinde.İnanmak istiyorum zamanın bir yerinden örselenen "benlik ümitlere". Kayırsa da avuçlarımdan inanç tılsımlarımı bir yerde soluklanacak elbet ve ben orasından tutacağım yakasını.
    Solmadan üreyemezdik şeffaf ruhlar aleminde. Bak bir yerinden türedik "vaktin" tam da göbeğinde.

    Bilmeyelim neye kime dönüyor bu alem;biz dokundukça kaçacak zaten gölgeler.Bırakalım üzerimize çöksün bilinmezlikler.

    Saygılar...

    YanıtlaSil
  3. "umut" ne umutlu bir sözcük. mutlu olmak gibi bir şey. insan kendini okyanusun ortasında boğuluveriyorken buluyormuş gibi sanki. umut, ölmeye bilinçli bir yüz çeviriş sanki; umut, acı aslında; umut, kendimizi kandırdığımız en yalan olan. ama üredik evet, üredik ve iki olduk. giderek soluklaşan zamanda ve solan bedenlerimizde iki olduk...

    sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  4. Bir hikayem var ikiye dair bir zaman mutlaka hatırlat,anlatmalıyım.

    Umut biziz en yalan rüyada. Umut biziz tutkuların riyakar sofralarında. Ve umut biziz şafak vakti saçılan tılsımların altında.

    Bir sonraki vaktin neye gebe olduğunu bilmeden umutsuz kalamayız ruhlarımızın tümcesiz kalamayacağı gibi...

    Saygılar...

    YanıtlaSil
  5. ah umut, ne kahredici şey. her sabah umuda uyanma isteğiyle dolup taşmak ve neticede artık sabahları en derin uykunun kuytularına saklanmak. devam et arasöz, umutlu sözlerin de varlığı gerek artık. ve bir pıtırak gibi bitsinler, parmaklarından saçılan, umut tümceleri...

    sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  6. Sen inandıkça umut var. Bunu asla unutma. Ve benim de senin için yazılacak umutlarım var en derin kuytularımda..

    Saygılar...

    YanıtlaSil
  7. umudu konuşarak tüketmeyelim artık, zaman onu getirecekse kabul edelim alçak gönüllülükle ve sözcükler el yazılarımızda cisimleştirsin umudu ancak. ve umuda dair her seslenişimde olacaksın muhakkak, biliyorum.ve biliyorum bu an'ların heyecanını, duygulanımlarını o mutluluk cümlelerinde anımsayacağım...

    sevgilerimle...



    sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  8. Zamanı bekleyelim o halde bir daha.

    Sonsuz ve daima tekerrür edecek olan

    Saygılarımla...

    YanıtlaSil
  9. sonsuz sevgilerimle arasöz, sonsuz...

    YanıtlaSil