... bir sonrasından daha değerli kadının ilk nefesi
kayıpların da suçu yok;zaman kadınlığından ayrılmıştı
“biz” olduğumuz vakitlerin sancılarında.
örse itelemelerin sessizliğinde kıyıya vurmuştu sırtlarımız
hani o çok sevdiğimiz hıçkırıkların boynunda.
eller en yanlış yerde kavuşmuştu işte demiştim sana o gece
“bu karanlıklar bizi biz yapan;çekme gölgeni nefesimin huzurundan.”
oysa sen gözlerini kapamıştın çoktan.
hadi şöyle buyur şafağın geleceğinden daha büyük bir yalan yok omuzlarımda
hele ki sen çevirmişsen en yanlış damarın koynundan lüzümsuz atifleri dudaklarıma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder