Keskin kokularda tıkanmadan saçlarıma dolanıyor esrik yabancı sesi.Çok açılan araların yerli zarif busesi.Kaçık zamanlara inat yolların sağlarından gidiyor ruhların sollarına.Bir vakit soluklanan cümbüşün yakın ziyafeti şimdi başlıyor.Ölmüyor burada düşler sakinliğe uyanıyor.Yahut uyuyor bilinmezlik tizliğine;çocuklar burada sakat büyüyor.Kollarından zabıtlı yere topraksız kökler;ağaçlar yarına ters düşüyor.Bir mücadelenin varlığına itham ediyor da kesilen bacaklarından dışarıya dönüyor.Ölmüyor burada düşler yalnızca susuyor.Akılan grilere aldanıyor yalnızlıklar.Tekil tamlara yürüyor açık siyah umutlar.Bir nefes öncesinde gebe kalıyor kadınlar;rahimde büyüyen kine inat kanamıyor yeşiller.Ölmüyor burada düşler farkındalığa kilitleniyor.Bir kapı deliğinden izleniyor hayat,arkası öfkeye düşüyor hayallerin.Burada ölmeyen perdeler aralanıyor.
Sanıklar arka pencereden tırmanıyor.Parmakları kopan geceye hüküm giydiriliyor.Seyri zehir kokan karalara inat ölmüyor burada düşler sadece sızlıyor.
Sanıklar arka pencereden tırmanıyor.Parmakları kopan geceye hüküm giydiriliyor.Seyri zehir kokan karalara inat ölmüyor burada düşler sadece sızlıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder