We Need to Talk About Kevin (2011)
Köşeyi dön anne,avuçlarındaki kanı öpüyorum!
Gen hatrının nailleri döşeniyor her bir solukta. Annenin lanet kucağına üşüşen isimsiz bir gölge. Gözleri sızlarken çığlık aralarına, bir kadının zoraki gülüşleri üşüşüyor korkularının nabzına. Daimi dolguların çekimini sızlatın. "Anne ve çocuk" bazen görünenden fazlasıdır. Bir kısım çekimsizleri hecelersiniz kuvveti sağlam akıntılarda, kürekler bir bir kapaklanırken azgın sözcüklerinizdeki vurguna.
Zaman, bir katil yaratır eğer ters esmişse rüzgar kadınlığın ufkuna!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder