al başa ihaneti...
çer çöp atfine kabul elimi çektim yakandan
ters düşen ruhuna çapraz indi varlığım lakin
fikirlerinden asılmaz insan
senin düşüncelerinin gebeliğinde doğdu en ziyan hadiselerim
varlığınla yanıyordu zaten benliğim
yokluğunda küle dönsem ne kaybederim.
kaç aşkı kestik atar damarında
seni de kessem iki sözcükte
sayfa satırlarımda ne kaybederim.
bir köşe kapma çabasıydı hayatın paçalarından sarkarken
diyelim sen önünü gördünde öte berini topladın benden
gölgem düşmüş üzerime bir gece gibi sen en dipte kalmışsın
söylesene soluğun fahişe kokarken nefesimi tusam ne kaybederim!
fahişeleri severim.çünkü o senin,sende onun gerçekte ne istediğini bilirsin.
YanıtlaSilbunun içindir ki nefesimi tutsam da soluk alsam da değişmeyecektir hiç bir şey...
YanıtlaSilsaygılar..
ruhun hala senin..değil mi ki fahişelik karakterini bir şey uğruna yitirmektir. Ruhun karakterinin rahmiyse, dön ona, o kucaklar seni...
YanıtlaSilonun dinginliğinde solukları kaldırdım üzerimden;hayattayım hala,fahişeler bakışlarımı köreltse bile...
YanıtlaSilsaygılar...