- Dalmak uçmak gibidir.Kendinizi monotonluğun boyunduruğundan kurtarın.Hava dışında hiç bir şey size değemesin..."

Rötuşları ile başlıyor hasta nüfuz iniltileri ve sonrası dolanıyor kadından yoksun nefsine:
- Cennet ile Cehennemin ortasındasınız.Kurallar sizi bağlamıyor.
Katılımsız riayetleri yayıyor hep ruhu,olunmadık hayallerin eteklerinde.Çocuk gülüşlerinde kıvranıyor düşleri; yorgun masallardan henüz dönen yalnız bedeni.
Küçük kadın hesapları çevriliyor hırsların affedemediği boşluklarda ve aralar ergen kadın atfinde çoğalıyor.Ezbere bir hayatın gölgesi ile kendine mahkum ettiği 6 parmağın uçlarında geziniyor benliği;7. eklenince kırılıyor lirik gri efsanesi.Geceler çoğalıyor varlığına ve çekiliyor parmaklar bir bir uykusundan...
- Hiçbir işe yaramazsınız! Işıklarınız sönüp gitmiş!!!
Pençeler kaşınınca aralanma kaçınılmaz yokluğa,
İyi seyirler...
tavan arasında yazıyor gibisin.Bütün dünyayı içine alıp küçük bir mekana sığınmış gibi.
YanıtlaSilküçük bir mekan mıdır bilmem ama bir "arada" olduğum aşikar...
YanıtlaSil