işte öyledir,bazılarının adımlarından anlarsınız histerik yalnızlıklarını.
çapraz beklentilerin kuyularına üşüştüğünde
sessizlik,
esrik bir dalganın sersemliğinde yeniden
var olma çabası,
dişliyor bir sonraya direnişleri
ve yabancılaşan binlerce yüzde
sakinlik kıpırdanıyor,çehresi nisan
kör gülüşlerde
bahar gövdesini aralandırdığımız
gölgelerde,
yeşillerimiz saçılıyor
güneşi örten genzi kabarık
telkin hüzünlerde,
bazılarını anlıyoruz,
kendimizi astığımız bitişik rüyaların
aynı çıkmazların da yıkanıyoruz.
çok bekleme yalnızlık,
biz benliğimizin kenarlarından öpüyoruz
ve açısız tekillerin cümlesine
önce kendimizden başlıyoruz.
bozuk florasan lambaları gibi,yanmakla yanmamak arasında gidip geliyormusun sende?...
YanıtlaSile hadi artık dewamı gelsin güzel paylaşımlarınızın...
YanıtlaSilbak bekleyen 100 kişi war burda sizi:)
bu sadece görünen kısmı...
birde gizli hayranlarınız war tabi...
ses verin gelince:)
bekliyorum sayfamda:)
sevgilerimle...
teşekkürler...
YanıtlaSil