Döngü-31 Telkin

işte öyledir,bazılarının adımlarından anlarsınız histerik yalnızlıklarını.

çapraz beklentilerin kuyularına üşüştüğünde

sessizlik,

esrik bir dalganın sersemliğinde yeniden

var olma çabası,

dişliyor bir sonraya direnişleri

ve yabancılaşan binlerce yüzde

sakinlik kıpırdanıyor,çehresi nisan

kör gülüşlerde

bahar gövdesini aralandırdığımız

gölgelerde,

yeşillerimiz saçılıyor 

güneşi örten genzi kabarık

telkin hüzünlerde,

bazılarını anlıyoruz,

kendimizi astığımız bitişik rüyaların

aynı çıkmazların da yıkanıyoruz.

çok bekleme yalnızlık,

biz benliğimizin kenarlarından öpüyoruz 

ve açısız tekillerin cümlesine

önce kendimizden başlıyoruz.